اهمیت استعدادیابی در کودکان، روزنامه شیراز نوین
استعداد در فرهنگهای لغت به معنای «توانایی ویژه و طبیعی» و «ظرفیت دستیابی به موفقیت» تعریف شده و استعدادیابی موضوعی است که در دنیا از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد. استعدادیابی یعنی شناسایی افراد مستعد و هموار ساختن راهی برای عوامل موفقیت فرد تا رسیدن به قله افتخار. رینگر در تعریف کاربردی استعدادیابی اعتقاد دارد: استعدادیابی یعنی پیش بینی اجرا (عملکرد) از طریق سنجش ویژگیهای جسمانی، روانی، اجتماعی و همچنین تواناییهای تکنیکی. استعدادیابی یعنی اینکه مشخص شود چه ویژگیهایی کودکان معمولی را از کودکان نخبه متمایز میسازد و این امر کاری بس دشوار است. بیشتر والدین علاقهمندند تا کودکانشان موفقیت در یک رشته ورزشی، هنری یا حتی علمی را تجربه کنند. برخی والدین تمایل دارند کودک خود را در سطح نخبگان ملی و بینالمللی ببینند. پیشرفت از سطوح ابتدایی به سطوح نخبگی فرآیندی بسیار پیچیده است. این فرآیند نیازمند شناسایی و انتخاب افراد بااستعدادی است که شرایط لازم جسمانی، مهارتی، رفتاری و... برای موفقیت در یک رشته خاص (ورزشی، هنری، علمی و...) را داشته باشند. استعداد کودکان در همه زمینهها یکسان نیست بلکه یکی در ورزش، دیگری در هنر، آن یکی در ریاضی و... . خلاصه هر کدام از علاقه و استعداد خاصی بهره مند هستند؛ مهم این است که استعداد نهفته آنان شکوفا گردد. فرآیند کشف ورزشکاران، با استعدادیابی شرکت در یک برنامه تمرینی سازماندهی شده، یکی از مهمترین موضوعاتی است که امروزه در ورزش مطرح میباشد. کارشناسان امر باید راه کاری بیاندیشند و با استفاده از آزمونهای معتبر، استعداد کودکان پیش از دبستان توسط والدین و مربیان شناسایی شود؛ آن گاه این افراد آموزش داده شوند تا بدانند چگونه استعدادهای کودک را پرورش دهند. دولت باید قبل از دبستان یا حتی پس از آن از کلیه کودکان کشور آزمونهای استعدادیابی گیرد.
• مژده اسماعیلی؛ آموزگار دبستان حاج همایونی یک؛ ناحیه یک شیراز